آیا سکس می تواند فرق کاشی و سرامیک را بفروشد؟

در مورد فرق کاشی و سرامیک از نظر ضخامت بالاتر هم صحبت کردیم. روزنامهٔ انجمن تبریز -که از رمضان ۱۳۲۴ هجری شروع به فعالیت کرده بود- به دلیل فراهم آوردن اطلاعاتی راجع به شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران در دوران مشروطه و استبداد صغیر، مورد توجه ویژهٔ محققان معاصر قرار گرفته و آنان نسخههای به دست رسیده از این روزنامه را باارزشترین اسناد برای مطالعهٔ دوران استبداد صغیر میدانند. حسینعلی ملاح در مقالهٔ صبا و آثار او، در مورد کتاب دستور ضرب (تمبک) صبا نوشته که آمادهٔ چاپ بوده اما به انتشار نرسیدهاست. اما چون سال وفات وی به درستی معلوم نیست، باید به تقریب او را عمری طولانی برخوردار دانسته و بگوییم تا اواخر سلطنت شاه صفی (۱۰۳۷-۱۰۵۲ه.ق) در قید حیات بودهاست. همچنین، نقش او در سنتورسازی و احیای سنتورهای استاندارد حائز اهمیت است. پمپها در صنعت معدنکاری نقش بسیار مهمی دارند. پمپاژ: پمپها برای پمپاژ مواد معدنی مانند آهن، آلومینیوم و طلا استفاده میشوند. وی بهکاربردن آرشههای پَرِشی با راست و چپهای مخصوصی که ابداع کرده بود را در اجرای رِنگهای موسیقی ایرانی، مانند رنگ «شهرآشوب»، لازم میدانست. نوشابه نیز مانند هر خوردنی دیگر اگر بیش از اندازه مصرف نشود (مانند هر دو هفته یک بار) مضرات و آسیب های گسترده در پی نخواهد داشت.

یک صفحهٔ ۳۳ دور با قُطر ۲۵ سانتیمتر و مدت زمان ۳۰ دقیقه نیز در حدود سال ۱۳۴۰ منتشر شد که در آن اجرایی از قطعهٔ «مشتاق و پریشان» در آواز ابوعطا، اثر علینقی وزیری و خوانندگی غلامحسین بنان، همراه با جواب آواز صبا شنیده میشود. از حدود چهل هزار سال پیش انسان امروزین در منطقه مستقر شده که آثار آنها در تپههای تراورتن سفید آب یافت شده است. حدود دویست صفحهٔ گرامافون از صدای ساز ویلن ابوالحسن صبا به یادگار ماندهاست. اجراهایی نیز از کمانچهنوازی صبا به همراه آواز حسین قوامی برجای ماندهاست. اجراهای سهتارِ صبا در ضبطهای خصوصی نیز در مایههای چهارگاه، بیات اصفهان، ماهور، نوا، ابوعطا، افشاری و شور به یادگار ماندهاست. سد تنظیمی کرخه با وجود تأسیسات و دریاچه زیبا و نیز چشمانداز فضای سبز، میتواند به یکی از نقاط گردشگری شمال خوزستان تبدیل شود. وجود این سد در این منطقه باعث جذب انواع مختلف پرندگان به آن شده و تنوع گونههای مختلف پرندگان در این منطقه را فراهم آوردهاست. در قطعهٔ «سامانی» نیز از صدای درِ اتاقش ایده گرفته و این صدا را با موسیقی «سر و سامان» دادهاست. باشد که شاگردانش تعالیم این استاد بزرگ را همیشه به یاد داشته باشند و عنصرهای بیگانه را به گونهای در موسیقی ایرانی نیاورند که سبب نابودی روح و ارزش موسیقی ایرانی شود.

در این شیوه، پوزیسیون دست راست تغییر نمیکند و دست بر روی صفحهٔ کاشی کاری به انگلیسی ساز حرکت ندارد. «هر ساز برای خود تکنیک و اصول مخصوص دارد. ابوالحسن صبا چهل سال از زندگی خود را به صورت حرفهای، به فعالیتهای هنری پرداخت. و به پژوهش در عرصهٔ ردیفهای موسیقی ایرانی پرداخت. او بود که برای نخستینبار، ردیف موسیقی ایرانی را برای ساز ویلن نوشت و مکتب ویلن ایران را تثبیت کرد و گسترش بخشید. ، از ۱۸۹۶ میلادی در تهران شروع به کار کرد و ۲۶ شماره از آن به چاپ رسید. کتاب یادوارهٔ ابوالحسن صبا، به کوشش پری صفا در سال ۱۳۵۵ توسط انتشارات تالار رودکی تهران به چاپ رسید. کتاب کاشی ۹۲ (داستان ابوالحسن صبا) به نویسندگی ضیاءالدین ناظمپور در سال ۱۳۹۵ توسط مؤسسه فرهنگی هنری ماهور چاپ و منتشر شد. از این زمان به بعد با کوشش فرامرز پایور برنامههایی در بزرگداشت ابوالحسن صبا برگزار شد. گشایش یافت. این «موزهٔ بیوگرافیک» به دلیل بزرگداشت جایگاه هنری ابوالحسن صبا و حفظ میراث او در موسیقی ایران افتتاح شد. تاریخ آخرین ضبط یافت شده از صبا، ۱۰ روز پیش از درگذشتش، ۱۹ آذر ۱۳۳۶ است.

از جملهٔ این برنامهها میتوان به این موارد اشاره کرد: نخستین شمارهٔ برنامهٔ «یکشاخه گل» (آثاری از آذر عظیما همراه با ویلن صبا و سنتور پایور) و اجراهایی در برنامهٔ «گلهای رنگارنگ» به شمارههای ۱۰۷، ۱۰۹، ۱۱۸، ۱۲۵، ۱۳۴، ۱۳۶، ۱۵۵ و ۱۷۲ به عنوان تکنواز، همنواز، تنظیمکننده و سرپرست ارکستر گلها. «نغمهٔ ضربی در دشتی» بر روی شعر وحشی بافقی (روزگاری من و دل ساکن کویی بودیم)، «نغمهٔ ضربی در سهگاه» بر روی شعر شیخ بهایی (زلف و کاکل او را چون بهیاد میآرم)، «نغمهٔ ضربی در همایون» بر روی غزلی از مولوی (کس نیست چنین عاشق بیچاره که ماییم)، «نغمهٔ ضربی در چهارگاه» با شعری از فخرالدین عراقی و «نغمهٔ ضربی» بر روی شعری از صفیعلیشاه، آثاری هستند که ابوالحسن صبا به درخواست داوود پیرنیا برای برنامهٔ گلهای جاویدان ساختهاست. صبا در این دوره بیشتر تمایل به حضور در جمعهای دوستانه و خصوصی پیدا کرده بود، به همین سبب غیر از ویلننوازی، آثاری با سهتار و آوازش نیز روی نوار ضبط شدهاست. آخرین اثر شنیداری مرتبط با ابوالحسن صبا، صفحهٔ ۳۳ دورِ دیگری با قُطر ۲۵ سانتیمتر و مدت زمان ۳۰ دقیقه است که در سال ۱۳۵۲ توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهیه و تولید شدهاست.